Tag Archives: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

Імянныя спісы сялян-прашэнцаў па Ігуменскім павеце за 1902 г.

У Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі ў фондзе “Падатны інспектар Ігуменскага павета” (ф.361, воп.1) маецца на захаванні дастаткова вялікая і інфарматыўная справа № 116 – “Справа з копіямі прысудаў сельскіх сходаў аб развёрстцы дзяржаўных і земскіх збораў на 1902 год і спісамі домагаспадароў па валасцях Ігуменскага павета”. Асноўнай разынкай справы з’яўляюцца спісы, дзе галоўнай каштоўнасцю варта лічыць імёны па бацьку гаспадароў. Па большай частцы Ігуменскага павета дастаткова кепска захаваліся метрычныя кнігі за 1866–1917 гг., а таму зачэпка за імя па бацьку асоб 1850-1870-х гг. нараджэння можа быць выратавальнай для генеалогіі.

Загаловак

На нашу думку, найлепшы спосаб супрацы з НГАБ адносна атрымання лічбавай копіі прысудаў са спісамі — гэта замова падобных дакументаў з пазнакай, што дакладныя нумары аркушоў Вам могуць быць невядомыя. Па стане на 01.01.2023 справа не адлічбавана і ў чытальны зал не выдаецца па прычыне расшытасці. Магчыма яе папулярнасць зрушыць пытанне з мёртвай кропкі.

Прывядзем у гэтым артыкуле асобныя паказальнікі да прысудаў сялянскіх грамад Ігуменскага павета (на мове арыгінала):

Ф.361. Оп. 1. Д. 116. Лл. 7–11 об. Приговор и именной список крестьян Черноградского сельского общества Гребенской вол. Игуменского у. (руск.). 17.02.1902. Деревня Карпиловка (фамилии: Асташенок, Ахрамович, Качук, Мартинович, Юда), односелье Волковыск (Игнат Козловский), деревня Черноградье (фамилии: Ажар, Алейник, Ахрамович, Заголько, Зеневич, Ковалевич, Козловский, Леонов, Мартинович, Невейко, Почесуй, Романенок, Толкач, Хурсевич, Черняк), деревня Елча (фамилии: Бачило, Деркач, Дойняк, Забавский, Колтович, Кривощекий, Крук, Мартинович, Молчан, Почесуй, Шахлай), деревня Кривополье (фамилии: Бачило, Вергейчик, Нахамчик, Толстик, Силич, Шабуня). Только имена.

Continue reading Імянныя спісы сялян-прашэнцаў па Ігуменскім павеце за 1902 г.

Генеалогія Беларусі: вытрымкі з дзённіка за студзень 2023

Гэты год я сустрэў супрацоўнікам Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Я. Коласа НАН Беларусі. Адпаведна да ліку маіх актыўнасцяў дадалася яшчэ адна роля лектара. Па ініцыятыве кіраўніцтва і праз спрыянне новых калег я распланаваў праграму дзейнасці Акадэміі маладых генеалогаў на бліжэйшых паўтары гады, якая складаецца з курса штомесячных лекцый па генеалогіі. Лекцый запланавана 18 па розных напрамках генеалагічных актыўнасцяў (курс ужо апрабаваны ў праекце ШПГ і яшчэ будзе ўдасканальвацца).

У цэлым выступленне на тэму «Сфера генеалогіі: асаблівасці генеалагічных даследаванняў» прайшло 25 студзеня на належным узроўні і аб асноўных тэмах можна прачытаць тут: https://csl.bas-net.by/news/one-news.asp?id=93068

Continue reading Генеалогія Беларусі: вытрымкі з дзённіка за студзень 2023

Генеалогія Беларусі: вынікі 2022 году

2022 год выявіўся для генеалогіі Беларусі поўным выклікаў, галоўным чынам, на фоне абвастрэння геапалітычных працэсаў у рэгіёне Ўсходняй Еўропы. Ваенна-палітычныя падзеі на ўсходзе Украіны паспрыялі заўважнай радыкалізацыі асобных замежных прадстаўнікоў беларускага генеалагічнага сегменту, расколу і чысткам у межах тэматычных груп у сацыяльных сетках.

За два апошнія гады задачай супольнасці генеалогаў Беларусі з’яўляецца працяг тых актыўнасцей, якія распачаліся раней.  Аднак працягваюцца яны з улікам бягучай грамадска-палітычнай сітуацыі.

Радавод Мякотаў — продкаў Максіма Багдановіча па маці (ілюстрацыя)
Continue reading Генеалогія Беларусі: вынікі 2022 году

Метрычныя кнігі аб шлюбе па мінскіх цэрквах за 1860-1865 гг. (пералік жаніхоў)

Публікацыя складзена на падставе матэрыялаў Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі, выкарыстаных у кантэксце падрыхтоўкі аўтара да канферэнцыі “Мінск і мінчане: 10 вякоў гісторыі”. Праналізаваны метрычныя кнігі аб шлюбе ў дачыненні да дзьвюх мінскіх цэркваў перыяду 1860-1865 гг.: Мінскага кафедральнага Свята-Духава Пятра-Паўлаўскага сабору і Мінскага гарадскога Кацярынінскага сабору. Усяго зафіксаваны 501 запіс аб шлюбе. Аналітыка пытання будзе прыведзена ў артыкуле да матэрыялаў канферэнцыі, а пералік прозвішчаў размяшчаецца тут.

Ніжэй прыводзіцца спіс жаніхоў з пазнакамі ўзросту, статуса, месца пражывання, нумару асабістага шлюбу, веравызання. Але не пазначаюцца: дата шлюба, яго нумар, нявеста, храм як месца шлюбу, апускаюцца спасылкі на крыніцы. Уся гэтая інфармацыя ў аўтара.

Спіс гартаецца як зверху ўніз, так і злева направа.

Мінскі кафедральны Св.Духаў Пятра-Паўлаўскі сабор (злева да рэвалюцыі, справа — у цяперашнім выглядзе пасля ўзнаўленчых прац)
Continue reading Метрычныя кнігі аб шлюбе па мінскіх цэрквах за 1860-1865 гг. (пералік жаніхоў)

Прозвішчы каталікоў Расоншчыны паводле метрычных кніг Гарбачэўска-Абітоцкай парафіі аб хросце за 1824-1864 гг.

Касцёл у в. Гарбачэва Полацкага пав. Віцебскай губерні (1913)

На старонках метрычных кніг Гарбачэўскай (Гарбачэўска-Абітоцкай) парафіі аб хросце згадваюцца прадстаўнікі 308 прозвішчаў, чые носьбіты хрысцілі сваіх дзяцей у адзначанай парафіі (спіс прадстаўлены ніжэй).

Continue reading Прозвішчы каталікоў Расоншчыны паводле метрычных кніг Гарбачэўска-Абітоцкай парафіі аб хросце за 1824-1864 гг.

Лёс сям’і ў гісторыі краіны. Вернікоўскія і Багдановічы

15 мая 2022 года ў Літаратурным музеі Максіма Багдановіча адбылася імпрэза “Вернікоўскія. Лёс сям’і ў гісторыі краіны” з удзелам Алены Кароўчанка, вядомага ў Беларусі і за яе межамі спецыяліста ў галіне генеалогіі і прадстаўніцы слыннага роду Вернікоўскіх (па жаночай лініі). Мерапрыемства праводзілася ў межах рэспубліканскай акцыі  “Лёс маёй сям’і ў гісторыі краіны” і прымеркавана да Міжнароднага дня сем’яў (англ. International Day of Families), які традыцыйна ва ўсім свеце адзначаецца 15 мая. Свята абвешчана 20 верасня 1993 года на пасяджэнні Генеральнай асамблеі ААН, мае на мэце прыцягненне ўвагі грамадскасці да шматлікіх праблем сям’і.

А.В. Кароўчанка на выступленні 15 мая
Continue reading Лёс сям’і ў гісторыі краіны. Вернікоўскія і Багдановічы

Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Лунінецкі раён (канец XVIII – першая палова ХХ ст.)

Лунінецкі раён размешчаны ў цэнтры Беларускага Палесся, на яго поўдні працякае рака Прыпяць. Адзін з чатырох раёнаў Брэсцкай вобласці, якія найбольш пацярпелі ад аварыі на Чарнобыльскай АЭС у 1986 г. У 1795–1921 гг. заходняя і цэнтральная частка раёна належыла да Пінскага павета Мінскай губерні Расійскай імперыі, паўночная і ўсходняя – да Мазырскага павета той жа губерні, у 1921–1939 гг. уся тэрыторыя ўваходзіла ў склад Лунінецкага павета Палескага ваяводства Польскай Рэспублікі.

Атлас народанасельніцтва А.Ф. Рыцціха за 1864 г.
Continue reading Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Лунінецкі раён (канец XVIII – першая палова ХХ ст.)

Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Бешанковіцкі раён (канец XVIII – першая палова ХХ ст.)

Бешанковіцкі раён размешчаны на пераважна раўніннай тэрыторыі ў басейне ракі Заходняя Дзвіна, на поўдзень ад яе. Буйнейшымі прырэчнымі мястэчкамі на гандлёвым шляху паміж Віцебскам і Полацкам з’яўляліся Астроўна, Бешанковічы і Вула. На 2009 г. яго насельніцтва налічвала 18 516 чал., (у раённым цэнтры Бешанковічах на 01.01.2022 пражывала 6 909 чал.).  Паслярэвалюцыйная гісторыя раёна пачынаецца ў 1924 годзе, калі на яго тэрыторыі былі створаны асобна Віцебскі, Бешанковіцкі, Сіроцінскі, Ульскі і Чашніцкі раёны. Апошняй значнай адміністрацыйнай зменай у адносінах да яго тэрыторыі стала перадача Каўлякоўскага сельсавета ў склад Шумілінскага раёна, якая адбылася 18 ліпеня 1985 г.

Атлас народанасельніцтва А.Ф. Рыцціха за 1864 г.
Continue reading Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Бешанковіцкі раён (канец XVIII – першая палова ХХ ст.)

Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Баранавіцкі раён (сярэдзіна XVIII – першая палова ХХ ст.)

Баранавіцкі раён размешчаны на пераважна раўніннай тэрыторыі ў басейне ракі Нёман. Знаходжанне на старадаўнім шляху зносін выявілася значным фактарам для пракладання тут чыгункі ў 1870-я гг., што паспрыяла стварэнню буйнога гандлёва-транспартнага вузла. Зліццё ў канцы ХІХ ст. мястэчак Старыя Баранавічы (Развадова) і Новыя Баранавічы прывяло да ўзнікнення новага населенага пункта Баранавічы (горад з 1919 г.). У 1795–1921 гг. усходняя частка раёна належыла да Навагрудскага павета Мінскай губерні Расійскай імперыі, а заходняя – да Слонімскага павета Гродзенскай губерні, у 1921–1940 гг. уваходзіла ў склад Баранавіцкага, Слонімскага і Навагрудскага паветаў Навагрудскага ваяводства Польскай Рэспублікі.

Атлас народанасельніцтва А.Ф. Рыцціха за 1864 г.
Continue reading Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Баранавіцкі раён (сярэдзіна XVIII – першая палова ХХ ст.)

Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Шаркаўшчынскі раён (канец XVIII – першая палова ХХ ст.)

Шаркаўшчынскі раён размешчаны ў межах Дзісненскай нізіны, на месцы дагістарычнага Дзісненска-Полацкага прыледавіковага вадаёма. Тэрыторыя раёна шырока задзейнічана ў сельскагаспадарчым выкарыстанні, за выключэннем асобных лясных і балотных масіваў на захадзе, усходзе і поўначы раёна.

Атлас народанасельніцтва А.Ф. Рыцціха за 1864 г.
Continue reading Генеалагічныя крыніцы па раёнах: Шаркаўшчынскі раён (канец XVIII – першая палова ХХ ст.)